เรื่องมันเริ่มมาจาก ผมได้พูดคุยกับคนรักสุขภาพ ที่เรียกได้ว่า ติดการออกกำลังกายอย่างงอมแงม เล่นไปหมด ไม่ว่าจะวิ่ง พาย ทั้งกลางแจ้งและเข้าฟิตเนสสร้างกล้าม เกี่ยวกับมุมมองที่เขามองมายัง”นักปั่น” คนรักจักรยานที่ก็น่าจะถือเป็นมนุษย์สายพันธุ์ไม่ต่างกันมากในแง่ของความสนใจในสุขภาพ แต่กลับได้รับมุมมองที่น่าตกใจ
”นักปั่นขี้แอ็ค”
ประโยคนี้ยังคงฝังอยู่ในหัวผม และสร้างความฉงนให้กับตัวเองอยู่ไม่น้อย ว่า อะไรคือความ”ขี้แอ็ค”ที่ทำให้คนมองเข้ามาที่คนบ้ารถถีบกลายเป็นแบบนั้นได้ในสายตาคนภายนอก และก็น่าจะได้คำตอบลางๆมาจับเขาเล่าแลกเปลี่ยนกันฟังในเรื่องนี้
แอ็คแต่งตัว
ถ้าเทียบกับกีฬาหรือกิจกรรมอื่นๆ จักรยานก็ถือว่ามี”เครื่องทรง” ให้แต่งมากไม่ใช่น้อย ตั้งแต่หัว ยนเท้า ทั้งหมวก แว่น เสื้อ ถุงมือ กางเกง ลามมายังเครื่องประกอบเสริมราศีก็มีอีกเพียบ สรุปแล้วว่า กว่าจะมาเป็นนักปั่นให้โก้หรูได้ ต้องไปสรรหาเครื่องมาทรงให้องค์มันออกกัน ใครเป็นแบบนี้บ้าง?
ใครเคยเห็นกันบ้างว่า นักปั่นบางคน กว่าจะปั่นได้ต้องบรรจงแต่งชุดที่สรรหามาอย่างกับแฟชั่นวีค ธรรมดาไม่ได้ต้องแบรนด์เนมถึงจะโก้ และแน่นอนว่า ไม่น้อยเลย ที่ก็โก้ขนาดนั้น มันต้องแอ็คกันสักหน่อย รู้หรือไม่ว่า ทั้งตัวรวมกัน อาจราคาเฉียดครึ่งแสนก็มีนะจ๊ะ
1…2…3 ACTION
แอ็คแรง แอ็คซิ่ง
ข้อนี้ เสียงใครดังกว่าย่อมเด่นกว่า ลองเงี่ยหูฟังกันดีๆสิครับว่าพอปั่นจบแล้วคุยอะไรกันบ้าง? แน่นอนว่า มันต้องมี การ”ข่ม” กันด้วยความเร็ว เวลา หรือนั่งฝอยย้อยถึงวีรกรรมการปั่นที่เรียกว่าดุเด็ดเผ็ดอย่างกับเวิลด์แชมป์กันเลยเชียว ลากมาสี่สิบ กระชากกันห้าสิบ หรือจะขึ้นเขามาแบบเจ๋งๆ สอยเอา KOM มาครองไปได้แบบหล่อๆ แน่นอนว่าแอ็คแนวนี้ ต้องมีอุปกรณ์มายืนยันตัวเลขกันหน่อย ปั่นจบต้องดูทันที ดูแล้วต้องออกเสียง ใครเคยเป็นบ้าง?
จักรยานเป็นกิจกรรมที่ว่ากันด้วยเรื่องของ”ตัวเลข”ทั้งนั้น ไม่ว่าจะความเร็ว เวลา ค่าวัตต์ ทุกอย่างมันบอกมันวัดกันได้เป็นเลข ดังนั้น เมื่อเอาตัวเลขมาคุยกัน ก็ไม่พ้นที่จะเป็นการ”อวด” หรือถึงขั้น “เบ่ง” กันอยู่กลายๆ บางคนนี่ตัวเองทำไม่ได้แต่ต้องมีการผายออกมาว่า “เพื่อนทำได้” เพื่อข่มเพื่อนอีกคนที่กำลังปลื้มใจกับผลงานการปั่นของตนเอง จริงๆหากมองให้ใจร่มๆ ถ้าปั่นจบแล้ว สนใจค่าต่างๆก่อนมิตรภาพก็อาจทำให้ถูกมองว่าขาดความน่ารักไปไม่ยากหรอก
1…2…3 ACTION
วัฒนธรรมชวนแอ็ค
คุณรู็หรือไม่ว่า จักรยาน เป็นกีฬาและกิจกรรมที่มีวัฒนธรรมของตัวเอง เพราะมันมีประวัติยานานเป็นร้อยปีเหมือนกันนะครับ แถมวัฒนธรรมเหล่านี้ ก็มาจากเมืองฝรั่งกันเสียแทบทั้งนั้น บางอย่างก็เป็นเรื่องของ”แนวปฏิบัติ” ที่ทำต่อๆกันมา ทั้งการแต่งกาย ขนหน้าแข้ง การใส่แว่น แม้แต่ ท่าทางเวลาเดินเข็นจักรยาน ทั้งหมดล้วนมีความ”เจ๋ง”ที่ต้องทำให้ถูกทางถคงจะดูหล่อเหลาเข้าทาง
ถ้าคุณเคยโกนขนหน้าแข้ง เพราะเขาทำกันเลยต้องทำโดยที่ก็ไม่รู็หรอกว่าจะโกนทำไม หรือ จะใส่แว่นกันแดดที ต้องนั่งคิดก่อนว่า ใส่ให้ขาแว่นอยู่ในหรอกนอกสายรัด ตลอดจน จะจอดรถจักรยานเอาไว้ จะจอดอย่างไรให้มันดูแล้วมีราศี แล้วต้องออกอาการให้โลกเห็นว่า นี่ข้าเป็นนักปั่นตัวจริงๆนะเฟ้ย อันนั้นยังไม่เท่าไหร่ แต่มันจะหนักหนามากหากคุณส่องไปเจอคนที่จูงจักรยานมาแบบแม่บ้าน หรือใส่หมวกผิดด้านแล้วรู็สึกอยากเดินห่างๆ หรือเวทนาอย่างสมเพช แบบนี้ อาจเข้าข่ายออกอาการให้สังคมมองว่าพวกเรา”เรื่องเยอะ” กันก็ได้นะครับ
1…2…3 ACTION
อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างล้วนคือ”จริต”และความนิยมในรถที่แตกต่างกัน ไม่ใช่เรื่องผิดหรือถูกอย่างไรหรอกครับ คนปกติก็อาจถูกมองว่า”ขี้แอ็ค” ได้หากเขา”หมั่นไส้” ส่วนคนขี้เต๊ะของแท้ก็อาจดู”คูลล์สลัส”ได้ หากมีออร่า
อะไรล่ะ คือตัวชี้วัดที่ไม่ลำเอียง ? ที่แน่ๆ ความสุขนี้ ได้ผลที่เหมือนกันคือ สุขภาพที่ดีเยี่ยม และชีวิตที่น่าอภิรมย์
