By auum
คำกล่าวที่ว่า “ชีวิต คือ การเดินทาง” มันเป็นเรื่อง จริง ตั้งแต่วันที่เราลืมตาขึ้นมาดูโลก
การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นตลอดเวลาทั้งที่เกิดขึ้นรอบตัวเรา เช่น สภาพแวดล้อม อากาศ คน สถานที่ และ ภายในตัวเราทั้ง เช่น ความรู้สึก ความคิด สิ่งเหล่านี้เรารับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลง แต่ไม่บ่อยครั้งที่เราจะ “ถอดกระบวนการ” ของการเปลี่ยนแปลงที่มีความสัมพันธ์ระหว่าง ตัวเรา กับ สิ่งต่างๆรอบตัวว่ามีความสัมพันธ์กันอย่างไร เพราะ โดยมากประสบการณ์ที่เรามักจะจดจำได้ดีมัน คือ ความเจ็บปวดแบบสุดๆ หรือ ความดีใจแบบสุดๆ แต่ในบริเวณของความทรงจำ ช่วงกลางๆเรามักจะลืม หรือ ไม่ได้ให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านี้ มาดูกันครับว่าเราเคยมีคำพูดเหล่านี้บ้างไหม วันนี้ขอเสนอประโยคที่กล่าวไว้ว่า
“ความพ้ายแพ้ มักทำให้เราแกร่งขึ้น”
คำกล่าวนี้ จะเป็นจริงเมื่อ เรายอมรับความพ้ายแพ้นั้นแบบเข้าใจ สำหรับผมมันเกิดขึ้นตอนที่เริ่มปั่นจักรยานกับทีมในแบบที่เค้าซ้อมเพื่อไปแข่งขัน เชื่อไหมครับว่า “ความภาคภูมิใจ”ที่ผมเคยปั่นจักรยานมาทั้งชีวิตพังไปกับช่วงเวลาไม่ถึง 30 นาที เรียกกว่า พังยับกลับบ้าน ผมเดินเข้าบ้านไปพร้อมความอาย ความผิดหวัง ความไม่มั่นใจ ผมถามกับตัวเองว่า “เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น” “ทำไมเราถึงไปกลับกลุ่มเขาไม่ได้” “เราต่างจากพวกเขาตรงไหน” และคำถามอีกมากมายที่ผุดขึ้นในหัว เรียกได้ว่าเต็มหัวไปหมด จนตอนนั้นผมเองถึงกับต้องถามตัวเองเลยครับว่า
“มันใช่แนวที่เราอยากทำไหม”
“ทำไมเราต้องเหนื่อยขนาดนั้น แล้วเหนื่อยไปเพื่ออะไร”
ฯลฯ
จังหวะนั้นเอาจริงในใจผมผมแทบจะเลิกปั่นจักรยาน หรือ อีกอารมณ์หนึ่ง คือ ผมอาจจะปั่นแต่คงไม่กลับไปเจอกลุ่มพวกนี้อีกแล้ว ซึ่งจากคำถามที่เกิดขึ้นมันเหมือนทางแยกที่ออกแนวบังคับให้เราต้องเลือกเส้นทางเดินบางอย่างของชีวิตการปั่นจักรยาน ซึ่งจะเลือกทางไหนก็ได้ทั้งนั้นเพราะมันเป็นความสบายใจของเราจริงมะครับ แต่ผมยังติดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นว่า
“ถ้ากลุ่มที่เค้าปั่นกันยังทำได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้”
แล้วก็กลายเป็น “จุดเริ่มต้น” ของการหาความรู้ และวิธีการที่จะปั่นให้ไปกับพวกเขาให้ได้
แล้วก็กลายเป็น “ความพยายาม” ในการออกแบบชีวิตให้เราสามารถปั่นจักรยานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
แล้วก็ทำให้ “ได้ไปในที่ใหม่ๆที่ท้าทายขึ้น” ในทุกวัน
แล้วก็ทำให้ค้นพบว่า “ถ้าจะทำก็ทำได้นี่”
จนตอนนี้ผมก็เชื่อว่า จากความพ่ายแพ้ ถ้าเรามองมันดีๆ สิ่งนั้นจะกลางเป็นประสบการณ์ที่ดีให้เราได้พัฒนาตนเองเสมอ แล้วทุกครั้งที่ผมแล้วทุกคนมีความพ่ายแพ้อะไรบ้างครับที่ทำให้เราก้าวเดินมาได้จนทุกวันนี้
