อัลเบอร์โต คอนทาดอร์ เป็นใคร อะไร อย่างไร ผมคงไม่เสียเวลามาเล่าให้ฟังกันมากนะครับ เชื่อว่าทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน คงจะรู้จักกับเขาดีอยู่ล้ว แต่นี่คือเรื่องราวภายในช่วงเวลาของการติดตามเกาะอยู่ข้างตัว เป็นปลิงติ๋งหนืด เรียกว่าไปไหน ไปด้วย นั่งคอยบันทึกการทำงานของเขาในการมาเยือนประเทศไทย เพื่อร่วมงาน L’Etape Thailand by Le Tour De France ที่จังหวัดพังงา เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม ที่ผ่านมา นอกจากมาร่วมโชว์ตัว มาร่วมปั่นกับทุกๆท่านแล้ว ยังมีภาระกิอีกเพียบที่เขาต้องทำในเวลา 3 วัน
แต่สิ่งที่เราจะนำมาเล่าต่อไปนี้ คือเรื่องราวเล็กๆ ในมุมลับๆของตัวตนของเขาที่คุณรู้แล้วจะต้องตกใจ
เรื่องแรกที่คอนทาดอร์คุยเมื่อมาถึงไทย
เมื่อลงจากเครื่องบินเข้าสู่ห้องรับรองพิเศษ คุณรู้หรือไม่ว่าเขาถามและคุยเกี่ยวกับอะไร?
เขาถามว่า ประเทศไทยมีคนขี่จักรยานเยอะหรือไม่ คนชอบจักรยานหรือไม่และคุยเร่องความปลอดภัยบนท้องถนน อุบัติเหตุที่เกิดกับจักรยาน และการใช้จักรยานของคนไทย การปั่นจักรยานออกกำลังกายบนถนนสาธารณะ แน่นอนว่าเขาต้องถามถึง ความปลอดภัยของการปั่นจักรยานในบ้านเราร่วมกับรถยนต์ นั่นเอง
คอนทาดอร์ฟังเพลงอะไรบนรถบัส
เรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องส่วนตั๊ว ส่วนตัวที่คงจะมีน้อยคนจะรู้ได้ แต่บังเอิญว่ารถรับรองจาก True ทีส่งรถหรูมาดูแลในงานปั่นครั้งนี้ มีการติดตั้งชุดลำโพงที่สามารถต่อกับสมาร์ทโฟนภายในรถได้ด้วย ดังนั้น เมื่อจัดการต่อโทรศัพท์ของเขาเข้ากับเครื่องเสียงในรถแล้ว เขาเปิดเพลงสนุกสนาน เฮฮา เพลงสเปน เพลงกีตาร์ และจังหวะเต้นรำแบบสเปน ทั้งสมัยใหม่และฟังดูคลาสสิค เรียกว่า พ่อมือปืนคนนี้ มีความชื่นชอบในเพลงของประเทศตัวเองอย่างมากมายเลยล่ะ
มือปืนพันธุ์โหด แต่เป็นพี่สาครใจดี
ในระหว่างพบปะแฟนๆ เขาต้องจับมือ แจกลายเซ็นต์ และถ่ายรูปกับแฟนๆ เรียกว่ารวมๆกันแล้วน่าจะยาวนานเป็นชั่วโมงๆเลยก็ว่าได้ แถวที่ยาวเหยียดมองหาหางแถวไม่พบ อากาศที่ร้อนอบอ้าวของประเทศไทย และความอ่อนล้าจะการเดินทางและเวลาที่แตกต่างกัน ทั้งหมดนี้ไม่เคยทำให้คอนทาดอร์ ทำนห้าบ้งออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่ว่าจะต่อหน้าสาธารณะ หรือบนรถบัส เขายังเป็นคนอารมณ์ดีเสมอ และยิ้มได้อย่างมีพลังตลอดเวลาที่พบกับแฟนๆนักปั่น
การแข่งขันอาจจะจบไปแล้วแต่ความท้าทายยังไม่จบลง
เขาสามารถเลือกปั่นงานต่างๆในดลกได้อย่างมากมาย และต้องเดินทางไปร่วมงานปั่นต่างๆในฐานะดาราคนดังมากมายตลอดปี แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังคงรักษาความท้าทายของจักรยานเอาไว้เสมอ เขาเลือกที่จะออกสตาร์ทเป็นคนสุดท้าย และไล่ทักทายพร้อมกับให้กำลังใจเพื่อนนักปั่นทั้งหมดตลอดทาง ทำการไล่ล่าไปหาหัวแถวคนแรกให้ได้เป็นเป้าหมายของตนเอง แน่นอนว่าหากเขามุ่งมั่นทำอย่างจริงจัง ระยะเวลาเพียง 10 นาทีของการต่อให้ออกเป็นคนสุดท้าย ไม่สามารถเอาเขาอยู่ได้เลย แต่นี่ เขาปั่นไปกับคนอื่น ถ่ยรูป จับมือ เชียร์ให้กำลังใจ จากนั้นจึงพุ่งทะยานแซงต่อไปเรื่อยๆ คนแล้ว คนเล่านับพันคน และก็สามารถแซงกลุ่มหลักหน้าสุดไปได้ก่อนเข้าเส้นชัยแบบนิ่มๆ
ชอบกิน ชอบลอง และมองหาประสบการณ์ใหม่ๆ
ตลอดชีวิตการเป็นนักปั่นอาชีพของนักจักรยานทั้งหลาย อาหารการกิน ไม่ใช่เรื่องของความสุนทรย์ มันคือเรื่องของวิทยาศาสตร์ การเติมกำลังและควบคุมพลังงานไม่ให้มากล้นจนเสียหุ่นอันส่งผลให้น้ำหนักขึ้น ซึ่ง2 ทศวรรษของคอนทาดอร์ ที่เ)็นนักปั่นอาชีพมาก็คงไม่แตกต่างกัน ในการเดินทางไปยังที่ต่างๆ เขาจึงชอบที่จะชิมอาหารท้องถิ่น และกินอาหารที่จัดมาให้ได้อย่างไม่มีท่าทีอิดออด เขาไม่เลือก ไม่เกี่ยงอาหารออกมาให้ผู้จัดต้องคอยหาอาหารฝรั่ง หรืออาหารท้องถิ่นบ้านเขาไว้รอต้อนรับ แม้แต่ร้านรวงแถบที่พัก ตามือปืนก็ออกมาเดินร้านสะดวกซื้อ ร้านขายของ เพื่อซื้อของต่างๆด้วยตัวเอง
นี่คือวลีเด็ดของเส้นทางการเป็นมือปืนได้สำเร็จ ผมมีโอกาสถามเขาว่า ใน ตูร์ เดอ ฟร็องซ์ ปี 2007 บนการไต่เขาลูกสำคัญ ที่ทำให้เขาขึ้นมาคว้าเวลาที่ดีพอที่จะได้เป็นผู้นำ เมื่อเขาทำการรุกกระชากครั้งแล้ว ครั้งเล่าใส่คู่แข่ง นักไต่เขาแห่งยุคอีกคนอย่าง ไมเคิล ราสมูนเซ่น จนคอตกสิ้นหวัง ก่อนจะบินขึ้นไปคว้าแชมป์สเตจและเวลานำมาครองได้ เขาคิดอะไร คำตอบที่เขาบอกมันง่ายมากๆ เขาไม่สนใจอย่างอื่นนอกจากคิดว่า “ถ้าขาผมกำลังปวดร้าว ขาขเองคู่แข่งก็กำลังร้าวยิ่งกว่า” ยิ่งเขาออกแรงระเบิดจนสุดขีดจำกัดมากขึ้นไปอีกเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำร้ายให้คู่แข่ง “หมด” ได้เร็วเท่านั้น
