ในการแข่งจักรยาน โดยเฉพาะในยุโรป เรามักจะเห็นรายชื่อของภูเขาต่างๆเยอะแยะไปหมด บางลูกเห็นบ่อยหน่อยก็พอจะจำชื่อได้ บางลูกแค่ออกเสียงให้ได้ก็เพลียแล้ว แต่แท้ที่จริง มีเคล็ดลับง่ายนิดเดียวที่ทำให้เราสามารถจำแนกภูเขาแบบต่างๆ ที่ฝรั่งเขาเรียกขานกัน และช่วยให้รู้จักกับภูเขาในการปั่นจักรยานได้ง่ายยิ่งขึ้น
Mont
“ม็องต์” หรือ Mont เป็นคำสั้นๆที่ให้ความหมายึงคำว่า”ยอดเขา” แน่นอนว่ายอดเขาที่น่าจะคุ้นหูนักปั่นเราที่สุดก็คือ “ม็อง วองดู” (Mont Ventaux) ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องความโหดหิน โล่ง ชัน ยาว สูง และลมแรง คุณสมบัติของเขาที่จะใช้คำว่า ม็องต์ นำหน้า ต้องมีลักษณะยอดแหลมเดี่ยวสูงทิ่มฟ้าชัดเจน นอกจาก ม็องต์ว็องตู ยอดเขาที่เราคุ้นหูกันอีกแห่งก็คือ ม็องต์บลังค์ ที่เป็นยี่ห้อของปากกาหรูนั่นยเอง
Col
”โคล” เป็นลักษณะของภูเขาที่น่าจะได้ยินชื่อจนคุ้นหูเวลาชมการแข่งจักรยานมากที่สุด เพราะนิยามของมันหมายถึง ภูเขาที่มีการตัดถนนผ่านยอดเขาไป เรียกกันอีกอย่างว่า ภูเขาทางผ่านนั่นแหละ เช่น Col Du Grand Colombier (โคลดูกร็องด์โคลอมเบีเยค์), Col Du Tourmalet (โคลดูตูค์มาเลต์) สังเกตุได้ว่าภูเขาเหล่านี้ จะมีความยากแตกต่างกันได้อย่างมากมาย ขึ้นอยู่กับตัวภูเขาเอง และถนนที่ตัดผ่านด้วยว่าตัดผ่านไปด้วยเส้นทางยาวแค่ไหน จึงมีผลต่อความยาวและความชัน อันเป็นการจำแนกระดับความยากของภูเขาในการแข่งจักรยาน
Peak
“พีค” เป็นลักษณะของภูเขาที่พบได้บ่อยเช่นกัน ทั้งในระดับไม่ยากมาก จนถึงระดบที่ยากสุดๆไปเลย เพราะ ความหมายหลักสำคัญจริงๆของพีค คือยอดเขาสูงที่ด้านบนมีบริเวณกว้างและแบนราบขนาดใหญ่ เปรียบเทียบง่ายๆก็คือ ภูเขาที่บริเวณยอดเขา มีพื้นที่กว้างทำกิจกรรมได้มากมาย ไม่ใช่ยอดแหลมแคบเล็ก ภูเขาลักษณะนี้อาจมีไม่มากเท่ากับสองแบบแรก แต่พบได้เยอะโดยเฉพาะในประเทศอิตาลี
นี่คือเกร็ดความรู้ย่อยเล็ฏน้อยที่เรานำมาฝากในช่วงมหกรรมการแข่ง ตูร์เดอฟร็องซ์ที่กำลังอยู๋ในช่วงเริ่มต้นในตอนนี้ เป็นความรู็เเล็กๆที่ประดับสมองให้คุณได้รู็ว่า ภาษาจักรยานในสากล เขาว่ากันอย่างไร
